Let's have some fun!

 

De gastjes zijn alweer vertrokken.  De middagshift is afgelopen. Paar uurtjes vrij. Buiten wisselen zon en regen elkaar af als typische Maartse buien. Dus.... let's have some fun! 

Ik heb nog wel een paar werkjes op de ezel staan waarmee ik mijn dagje wel om krijg. 

Happy Sunday afternoon. 

De eerste gasten zijn gepasseerd

 We zijn weer op volle toeren aan het draaien. Restaurant gaat goed, de eerste kamergasten zijn de revue gepasseerd. En de boekingen voor de rest van het jaar komen goed binnen. Fijn zo. We gaan weer weten wat doen en kijken met veel plezier de volgende maanden tegemoet. Er is nog plaats vrij in de zomer, dus aarzel niet om uw kamertje te boeken.

Dit week-end hebben we weer een lekker menuutje. We hebben vrijdag en zaterdag al een full house gedraaid. Vandaag, zondag is het iets rustiger. Of is het stilte voor de storm? Het kan zo maar keren he.

De gasten die hier vanmorgen vertrokken zijn, waren Franse mensen uut Normandie.  De grootmoeder van één van hun noemde ook Melis met haar achternaam. Net zoals Eddy.  Ze kwam uit een gezin van 12 kinderen. Klinkt bekend he Meliskes. Grote gezellige bende. Wie weet was het familie? Hun familie was alleszins veelvuldig " uitgezaaid" naar België,  vooral rond Ieper. Het zou dus zo maar kunnen.... It's a small world.

Veel te mooi weer om te poetsen !!

 Ik moet eigenlijk gewoon de kamers poetsen en klaar zetten voor nieuwe gasten dit weekend. Maar ik hang meer in het raam van het uitzicht en het zonnetje te genieten dan wat anders.

Je zou voor minder he met zulke prachtige blue sky vandaag. Ik mis enkel nog de koetjes aan de overkant van de rivier.

Maar de natuur probeert me te vertellen : DE LENTE KOMT ERAAN!!!!

Paris-Nice 2023

 Afgelopen woensdag hadden wij het geluk dat we nog eens een dagje naar de koers konden gaan. Paris-Nice passeerde in een dorp op 130km van ons. Een dorp waar ik vorig jaar een huis verkocht heb aan mensen uit de Kempen. En die mensen hadden ons uitgenodigd om samen met hun naar het vertrek van de rit van woensdag te gaan kijken. Dit gebeurde allemaal op 15 minuutjes rijden van hun huis.

Daar moesten we niet lang over na denken. Vroeger, toen Tom nog koerste, was dat ons jaarlijks ontmoetingsplekje met hem. Aan de start van een rit in Paris-Nice. Dat was altijd leuk.

Nu konden we wel een beetje meer relaxed tussen de renners en de bussen rondlopen. Eens een keertje naar het podium gaan kijken waar ze allemaal kwamen tekenen. En dan tegen dat ze vertrokken een mooi plekje zoeken achter de startlijn om ze nog eens allemaal 2x te zien passeren, want ze deden er eerst een plaatselijke ronde.

De sfeer bezorgde me kippenvel. Het was zo leuk om nog eens die geuren en geluiden van de koers op te snuiven. De geur van de massageolie waarmee die mannen hun billen insmeren. Het geluid van de schakelsystemen en klikpedalen. Het blijft toch iets apart om zo een koers live te kunnen meemaken he. Pure nostalgie voor ons!

We hebben ooit zoveel uren aan de koers doorgebracht. Het bracht me echt in een nostalgische bui. Alleen maar mooie herinneringen aan die tijd. Ooit wil ik nog wel eens de Tour de France gaan volgen zoals we dat vroeger deden. Maar, nu onze neef er niet meer bij is, zal dat veel relaxter en rustiger kunnen. Geen stress meer aan de aankomstlijn, geen bang voor valpartijen meer in de bergen. Gewoon rustig koers kijken. En genieten van de landschappen en de streek waar je door komt.

De bus van Quick-Step. Maar, we kennen bijna niemand meer van de entourage nu. Van op TV wel ja. Maar vroeger kenden we de mensen van de ploeg, de renners en de begeleiding allemaal. 

Ze hebben nog wel altijd mooi materiaal bij. Sjieke fietskes. En volgauto's. Er komt een hoop bij kijken he vooraleer die mannen op de baan zitten met hun fiets. Organisatie, planning....

Woutje is niet hier. Dieje zit in den Tireno Adriatico. Daar zal het wel wat warmer zijn dan hier. Alhoewel we het aan de start gelukkig droog konden houden. Maar, ze hebben onderweg toch een ferm klets water over hun gekregen!

De Parking d'équipes. Daar gaan we altijd eens tussen de bussen wandelen om wat coureurs te zien rondrijden. Daar draait het toch om in het startdorp van een grote koers he.

Thomas Voeckler, tegenwoordig de grote man van de Franse Nationale ploeg wordt hier geînterviewd. Hij blijft zeer populair hier in Frankrijk. Ook na zijn actieve carriere.

Veel volk op pad aan de start! Gezellig dagje geweest. En nadien zijn we met ons vieren nog een lekker restaurantje ingedoken om de dag in schoonheid af te sluiten. Na het etentje mee naar hun huis om te kijken hoe hard ze er al in gewerkt hadden. Ze zitten daar schoon! Rustig. En plaats genoeg voor hun paardjes die mee van Belgiê naar hier gekomen zijn. Ze zijn nog altijd heel gelukkig in het huis dat ik voor hun gevonden heb. Happy klant, dus happy makelaar he.

We hebben samen nog naar de aankomst op TV gekeken en dan hebben wij de neus weer richting huis gezet. Bij het naar huis rijden passeerden we nog in Lurcy L'évis aan het Chateau van de Planckaerts. Dat we den Eddy niet tegengekomen zijn vandaag! De koers was bijna in zijnen hof! Maar, hij zal wel in België zitten nu he met de start van het Voorjaarseizoen.

Het was een schoon en gezellig dagske en ik heb er ten volle van genoten! Mijn batterijtjes zijn weer vol geladen. Back to business nu!

Tot een volgend schrijfseltje! Love you all. xxx

Jaarlijkse klusweek met de broertjes.

 Vorige week kregen we de broertjes nog eens op bezoek. Naar jaarlijkse gewoonte komen ze hier in maart een weekje klussen. Het is elk jaar weer een week waar we heel erg naar uit kijken. Vooral voor de mannen is het gezellig samen zijn met "the brotherhood" het belangrijkste. 

We moeten broer Jacky sinds vorig jaar jammer genoeg missen in het peloton. Maar elke avond eindigen we onze kaartavond met een cognakske, ter ere van hem. Zo was hij er toch ook weer een beetje bij he. For always in our heart.

De mannen hebben heel hard gewerkt. En het gaat ook goed om samen te werken. Ze vullen elkaar goed aan.

En ze kunnen alles! Topkerels zijn het, die mannen van Melis. Vloeren, tegelen, loodgieterij, schrijnwerkerij, elektriciteit,  ramen en deuren plaatsen. Ze doen het allemaal.

En met de glimlach en veel plezier en mopjes tussendoor.

En regelmatig eens een pauze met een drankje tussendoor. Even genieten van het zonnetje.

En tussen de middag samen lekker eten. In onze nieuwe keuken die Eddy en ik onlangs samen geïnstalleerd hebben. Want we zitten zelf de rest van het jaar ook niet stil hoor. 

3 supermannen die de laatste jaren alle 3 kanker gehad hebben, maar zich er zo sterk doorheen gevochten hebben. Krachtpatsers zijn het. Het heeft hun geleerd dat je vooral moet genieten van het leven en van de kleine gelukjes, elke dag opnieuw.  Het zijn mijn 3 helden! And I love them for that!