Expositie in Belgie

 Wel, groot nieuws te melden!!

Ik ben uitgenodigd om met mijn werken te komen exposeren in België.  Meer bepaald in de Alfons Smet Residenties in Dessel. Dit is een residentie voor ouderen, serviceflats en woonzorgcentrum, waar men regelmatig artiesten uitnodigd om hun werken in de wandelgangen tentoon te stellen. En nu is het dus mijn beurt. Spannend !!

Ik ben nu dus volop bezig de laatste hand te leggen aan werken die ik nog wil meenemen. Echt leuk, spannend, kriebels in de buik. Ik heb hier in Frankrijk al regelmatig een expositie gedaan. Maar nu dus voor de eerste keer in België. 

De toegangis gratis. Het is echt de bedoeling dat iedereen er eens " kan binnenlopen" als je even tijd hebt. Er zullen ook werken te koop aangeboden worden. Daarvoor kan u mij via mail bereiken via contact@moulindugue.com. Maar ook gewoon om feedback te geven, altijd welkom. Leuk!

De expositie is open vanaf Vrijdag 22 December en zal tot in Maart 2024 blijven hangen. Dus tijd genoeg om eens even langs te gaan.

Veel plezier.

Het jaar loopt rustig op zijn einde.

 Wat een jaar is dit weer geweest he. In januari zaten we zo vol plannen, zo gemotiveerd om er in te vliegen, grootse dingen stonden er te gebeuren. Maar dan begin je aan dat jaar, en moet je weer toekijken hoe "het leven" alles gewoon door elkaar gooit. Niets ontziend. Het overkomt je allemaal, en je moet er maar mee leven. Wel, dit was weer zo'n jaar voor ons.

Niet alles wat op ons pad kwam dit jaar, was zo gepland. Maar, we kunnen het nog steeds navertellen, en daar zijn we heel blij voor. We hebben jammer genoeg noodgedwongen in September de deuren van onze zaak moeten sluiten door een dom ongeval (die zijn altijd dom zeker?) van Eddy waarbij hij zijn sleutelbeen brak op meerdere plaatsen en een operatie onvermijdelijk was. Daarop volgde een lange herstelperiode.  Zonder chef geen restaurant he. Ik kan wel koken, dat is het probleem niet. Maar dat is toch anders dan koken voor een vol restaurant, waarvoor mensen dan nog betalen ook. En wie ging er dan de bediening doen? Dus.... om Eddy de rust te gunnen om volledig te kunnen herstellen hebben we de deuren maar dicht gedaan. Het 4e jaar op rij dat we door omstandigheden de zaak een paar maanden moeten sluiten, als we die gekke covid-periode mee tellen. Leuk is anders natuurlijk. Maar, we hebben er niet voor gekozen, zoals ik zei: het is ons overkomen.

Maar, nu loopt deze nare periode stilaan op zijn einde. Eddy is volop bezig met de revalidatie, en dat gaat prima. We hebben er het volste vertrouwen in dat hij binnen een paar weken voldoende hersteld is om er weer in te vliegen. Om de draad weer op te nemen. En daar kijken we allebei enorm naar uit.

Dus, willen we graag nog even geduld van jullie vragen, liefste klanten. Einde januari openen we opnieuw onze deuren. Als de drukte van de feestdagen wat gaan liggen is, en iedereen weer zin krijgt in lekkere en gezellige avondjes bij ons op restaurant. We zullen er zoals vanouds weer terug invliegen met onze mosselweekends in de winter. Om dan via een heerlijk Valentijnsmenu over te gaan in een frisse lente, gevolgd door zwoele zomeravonden op ons terras! We hebben er nu al zin in!

Voor nu, willen we u allen fijne feestdagen wensen met uw familie, vrienden en al wie u lief is. Dagen vol gezelligheid en sfeer. Dagen vol liefde en vriendschap. Momentjes om te koesteren, mooie herinneringen om te bewaren. Geniet er van, dat gaan wij ook doen!

Tot zover onze update over de stand van zaken hier. We zijn er dus nog even niet. Maar.... we will be back!!

Lieve groeten.

Eddy en Greet.

Druk, drukker, drukst

Onlangs ben ik met de TGV een paar dagjes naar België geweest. Heerlijk reisje, lekker makkelijk. Met de TGV om half 7 's ochtends (ouch) in Le Creusot  (Montchanin) vertrokken en om 9u45 was ik al in Bruxelles-midi. Daar een 3 kwartiertjes wachten, even de beentjes strekken en een koffietje drinken en dan hop, de trein op naar de Kempen. Richting Turnhout en eventjes overstappen in Herentals zodat ik om stipt 12u 's middags in Mol door mijn allerliefste moederke van de trein gehaald werd! Wat een blij weerzien was dat toch weer! Een half uurtje later zaten we lekker te eten in een restaurantje in de buurt. Quality-time moet goed benut worden he!

Mijn eigenlijke doel van dit reisje was om deze 2 kastaars (Tinne en Dhrun) uit te wuiven. Zij vertrekken voor een paar jaartjes naar Australië om de wereld te gaan ontdekken. En daar wou ik wel even bij zijn dan, want hun zo lang moeten missen.... dat gaat pijn doen! Maar we gunnen het hun natuurlijk wel he. Het zijn echte avonturiers, die houdt je niet op één plek vast. Laat ze maar uitvliegen en de wereld verkennen, ze kunnen er alleen maar van leren. En fantastische ervaringen opdoen! Veel succes nog schatjes!

Tinne is de jongste dochter van mijn zus, Els. En als moeder is het natuurlijk niet makkelijk om je dochter te zien vertrekken naar de andere kant van de wereld. Ook al gun je hun alle geluk. En daarom hebben we aan dit vertrek meteen maar een zussenweekendje gekoppeld, zodat we samen wat tijd konden doorbrengen en het voor haar wat makkelijker was om "los te laten". Gedachten verzetten en fijne herinneringen maken. Dat is ons in Zeeland wel gelukt. Lekker weertje, wel frisse wind soms, maar een fijn zonnetje. Allebei de wandelschoenen aan en de bossen, duinen en strand verkennen.

Het waren fijne dagen. Nog een paaslunch bij ons moederke, een snel bezoekje aan mijn beste maatje An voor haar verjaardag en hoppa, weeral terug richting Frankrijk. Lies (andere dochter van mijn zus) had net een nieuw camperbusje gekocht en wilde dat wel eens testen. Dus, roadtripje met ons 3 terug naar Fankrijk! Gezellig!!  En ik moest niet alleen met de TGV weer naar huis. De reis verliep heel vlot, busje is goedgekeurd. Voor herhaling vatbaar!

Els en ik hebben in Frankrijk onze wandelkilometers nog wat aangevuld! Zaaaalig lenteweertje hier! En Nestor, de hond van Lies, heeft zich heel goed geamuseerd met al die aandacht en die mooie plekjes om rond te rennen en te snuffelen! En vooral.... zwemmen in de Somme!! Dat is echt een zeehond, allée, toch een waterhond dan!

Eddy en ik zijn ondertussen weer goed aan het werk. Die paar dagen rust hebben goed gedaan. En waren ook eventjes nodig. Wat hebben we al hard gewerkt dit jaar! We hebben afgelopen week alweer een paar bezichtigingen afgewerkt, onderandere in dit mooie huis dat aan het Canal lateral à la Loire te koop staat. Heel mooi pandje, met 1,5 Ha grond er bij, staat te koop voor 189.000 euro. Woonhuis, schuren, oude bakoven, hangar... prachtig domein! 
 

En het huis van onze buurman aan de overkant is zo goed als verkocht. De compromis (voorlopig koopcontract) is al getekend, normaal gezien wordt de acte op 16 mei ondertekend bij de notaris, en dan krijgen we een nieuwe buurman! Een jonge kerel van 25 jaar! Nieuw jong geweld in het dorp dus. Het is goed als er jonge mensen bij komen in het dorp. 

Ook dit huis in ons dorp is bijna verkocht. Hier is een bod aanvaard, en zijn we op weg om de compromis de ontertekenen. Het was een vakantiewoning van Engelsen, en nu komen er Fransen permanent in wonen. Dus weeral een huisje meer waar de luiken wat vaker open gaan staan! Ik heb nu hier in het dorp nog 1 huis te koop staan, voor de rest is alles verkocht wat hier te koop stond! De zaken gaan goed dus mag ik zeggen.

En nu ga ik het restaurant weer klaarzetten voor een nieuwe service vanavond. Gisteren al een full house gehad voor de mosseltjes. Het is ons laatste mosselweekend van deze "winter". Het zomerseizoen komt in aantocht en dan gaan we het druk genoeg krijgen. Vanaf morgen zitten ook al de kamers vol voor een weekje. Dus het wordt hier weer gezellig! Handen uit de mouwen en er in vliegen zou ik zeggen! Groetjes en tot een volgende!!!

Let's have some fun!

 

De gastjes zijn alweer vertrokken.  De middagshift is afgelopen. Paar uurtjes vrij. Buiten wisselen zon en regen elkaar af als typische Maartse buien. Dus.... let's have some fun! 

Ik heb nog wel een paar werkjes op de ezel staan waarmee ik mijn dagje wel om krijg. 

Happy Sunday afternoon. 

De eerste gasten zijn gepasseerd

 We zijn weer op volle toeren aan het draaien. Restaurant gaat goed, de eerste kamergasten zijn de revue gepasseerd. En de boekingen voor de rest van het jaar komen goed binnen. Fijn zo. We gaan weer weten wat doen en kijken met veel plezier de volgende maanden tegemoet. Er is nog plaats vrij in de zomer, dus aarzel niet om uw kamertje te boeken.

Dit week-end hebben we weer een lekker menuutje. We hebben vrijdag en zaterdag al een full house gedraaid. Vandaag, zondag is het iets rustiger. Of is het stilte voor de storm? Het kan zo maar keren he.

De gasten die hier vanmorgen vertrokken zijn, waren Franse mensen uut Normandie.  De grootmoeder van één van hun noemde ook Melis met haar achternaam. Net zoals Eddy.  Ze kwam uit een gezin van 12 kinderen. Klinkt bekend he Meliskes. Grote gezellige bende. Wie weet was het familie? Hun familie was alleszins veelvuldig " uitgezaaid" naar België,  vooral rond Ieper. Het zou dus zo maar kunnen.... It's a small world.

Veel te mooi weer om te poetsen !!

 Ik moet eigenlijk gewoon de kamers poetsen en klaar zetten voor nieuwe gasten dit weekend. Maar ik hang meer in het raam van het uitzicht en het zonnetje te genieten dan wat anders.

Je zou voor minder he met zulke prachtige blue sky vandaag. Ik mis enkel nog de koetjes aan de overkant van de rivier.

Maar de natuur probeert me te vertellen : DE LENTE KOMT ERAAN!!!!

Paris-Nice 2023

 Afgelopen woensdag hadden wij het geluk dat we nog eens een dagje naar de koers konden gaan. Paris-Nice passeerde in een dorp op 130km van ons. Een dorp waar ik vorig jaar een huis verkocht heb aan mensen uit de Kempen. En die mensen hadden ons uitgenodigd om samen met hun naar het vertrek van de rit van woensdag te gaan kijken. Dit gebeurde allemaal op 15 minuutjes rijden van hun huis.

Daar moesten we niet lang over na denken. Vroeger, toen Tom nog koerste, was dat ons jaarlijks ontmoetingsplekje met hem. Aan de start van een rit in Paris-Nice. Dat was altijd leuk.

Nu konden we wel een beetje meer relaxed tussen de renners en de bussen rondlopen. Eens een keertje naar het podium gaan kijken waar ze allemaal kwamen tekenen. En dan tegen dat ze vertrokken een mooi plekje zoeken achter de startlijn om ze nog eens allemaal 2x te zien passeren, want ze deden er eerst een plaatselijke ronde.

De sfeer bezorgde me kippenvel. Het was zo leuk om nog eens die geuren en geluiden van de koers op te snuiven. De geur van de massageolie waarmee die mannen hun billen insmeren. Het geluid van de schakelsystemen en klikpedalen. Het blijft toch iets apart om zo een koers live te kunnen meemaken he. Pure nostalgie voor ons!

We hebben ooit zoveel uren aan de koers doorgebracht. Het bracht me echt in een nostalgische bui. Alleen maar mooie herinneringen aan die tijd. Ooit wil ik nog wel eens de Tour de France gaan volgen zoals we dat vroeger deden. Maar, nu onze neef er niet meer bij is, zal dat veel relaxter en rustiger kunnen. Geen stress meer aan de aankomstlijn, geen bang voor valpartijen meer in de bergen. Gewoon rustig koers kijken. En genieten van de landschappen en de streek waar je door komt.

De bus van Quick-Step. Maar, we kennen bijna niemand meer van de entourage nu. Van op TV wel ja. Maar vroeger kenden we de mensen van de ploeg, de renners en de begeleiding allemaal. 

Ze hebben nog wel altijd mooi materiaal bij. Sjieke fietskes. En volgauto's. Er komt een hoop bij kijken he vooraleer die mannen op de baan zitten met hun fiets. Organisatie, planning....

Woutje is niet hier. Dieje zit in den Tireno Adriatico. Daar zal het wel wat warmer zijn dan hier. Alhoewel we het aan de start gelukkig droog konden houden. Maar, ze hebben onderweg toch een ferm klets water over hun gekregen!

De Parking d'équipes. Daar gaan we altijd eens tussen de bussen wandelen om wat coureurs te zien rondrijden. Daar draait het toch om in het startdorp van een grote koers he.

Thomas Voeckler, tegenwoordig de grote man van de Franse Nationale ploeg wordt hier geînterviewd. Hij blijft zeer populair hier in Frankrijk. Ook na zijn actieve carriere.

Veel volk op pad aan de start! Gezellig dagje geweest. En nadien zijn we met ons vieren nog een lekker restaurantje ingedoken om de dag in schoonheid af te sluiten. Na het etentje mee naar hun huis om te kijken hoe hard ze er al in gewerkt hadden. Ze zitten daar schoon! Rustig. En plaats genoeg voor hun paardjes die mee van Belgiê naar hier gekomen zijn. Ze zijn nog altijd heel gelukkig in het huis dat ik voor hun gevonden heb. Happy klant, dus happy makelaar he.

We hebben samen nog naar de aankomst op TV gekeken en dan hebben wij de neus weer richting huis gezet. Bij het naar huis rijden passeerden we nog in Lurcy L'évis aan het Chateau van de Planckaerts. Dat we den Eddy niet tegengekomen zijn vandaag! De koers was bijna in zijnen hof! Maar, hij zal wel in België zitten nu he met de start van het Voorjaarseizoen.

Het was een schoon en gezellig dagske en ik heb er ten volle van genoten! Mijn batterijtjes zijn weer vol geladen. Back to business nu!

Tot een volgend schrijfseltje! Love you all. xxx

Jaarlijkse klusweek met de broertjes.

 Vorige week kregen we de broertjes nog eens op bezoek. Naar jaarlijkse gewoonte komen ze hier in maart een weekje klussen. Het is elk jaar weer een week waar we heel erg naar uit kijken. Vooral voor de mannen is het gezellig samen zijn met "the brotherhood" het belangrijkste. 

We moeten broer Jacky sinds vorig jaar jammer genoeg missen in het peloton. Maar elke avond eindigen we onze kaartavond met een cognakske, ter ere van hem. Zo was hij er toch ook weer een beetje bij he. For always in our heart.

De mannen hebben heel hard gewerkt. En het gaat ook goed om samen te werken. Ze vullen elkaar goed aan.

En ze kunnen alles! Topkerels zijn het, die mannen van Melis. Vloeren, tegelen, loodgieterij, schrijnwerkerij, elektriciteit,  ramen en deuren plaatsen. Ze doen het allemaal.

En met de glimlach en veel plezier en mopjes tussendoor.

En regelmatig eens een pauze met een drankje tussendoor. Even genieten van het zonnetje.

En tussen de middag samen lekker eten. In onze nieuwe keuken die Eddy en ik onlangs samen geïnstalleerd hebben. Want we zitten zelf de rest van het jaar ook niet stil hoor. 

3 supermannen die de laatste jaren alle 3 kanker gehad hebben, maar zich er zo sterk doorheen gevochten hebben. Krachtpatsers zijn het. Het heeft hun geleerd dat je vooral moet genieten van het leven en van de kleine gelukjes, elke dag opnieuw.  Het zijn mijn 3 helden! And I love them for that!

Valentijnsmenu

 We hebben weer een heel goed week-end achter de rug met een fantastisch Valentijnsmenuutje.  Iedereen die langs kwam vond het superlekker en we kregen veel leuke complimenten en zelfs denkbeeldige "sterren" toegestuurd. En dat is altijd leuk om te horen natuurlijk. 

We hadden weer echt ons best gedaan om een lekker menu op tafel te toveren.

Apéro : pomme d'amour met bubbels, appelsap en kersensiroop

hapjes: soesjes met foie gras, wafeltjes met gerookte ham en kerstomaatjes, aperitiefcake met spek en zongedroogde tomaatjes en olijven, en peperkoek met pâté en vijgenconfituur.

Een soepje van pompoen met tomaat en paprika

Een pasteitje ( vol-au-vent of vidé) 

Varkenshaasje met  champignonsaus, groentenkrans en aardappelkroketten.

kaasplankje

Verrassingsbordje met profiteroles, flan caramel, chocoladecake, advocaat,  bolletje ijs, en fruitsla. 

Er is goed gesmikkeld. Iedereen vond het een geweldig lekker menu. Top!! Superleuk.

Morgen koken we een dagje niet. Maar dinsdagmiddag en - avond, de 14e Februari, dus de dag van Valentijn zelf, kan je hier nog eens voor dit menuutje terecht. Wel eerst reserveren liefst.

Bienvenue chez nous.

We drinken er eentje op het leven.

 We zijn sinds 5 Februari 34 jaar samen. Sinds 1 Februari wonen we ook 33 jaar samen. Voor ons reden genoeg om een lekker stukske filet in de pan te slagen. 

Met, hoe kan het ook anders, een lekker fleske wijn er bij. Zulke momenten moet je koesteren.

Want jammer genoeg is het vandaag ook net 34 jaar geleden, wij waren een paar dagen samen, dat Eddy zijn 4 jaar oudere broer Paul overleed na een ongeval. Het heeft ons van in het begin geleerd dat we moeten genieten van het leven, elke dag, zoveel we kunnen. Het heeft een grote invloed gehad op hoe we samen in het leven staan. Paul, lieve broer. We drinken vandaag ook een glaasje op jouw, kerel. Ook is het van 5 Februari precies een jaar geleden dat we broer Jacky moesten afgeven na een slepende ziekte.  En op ons nichtje Nell, die we jammer genoeg nooit mogen leren kennen hebben. Ze zou vandaag haar 16e verjaardag vieren. Soms is het leven zo hard. Ze hebben allemaal een mooi plekje in ons hart gekregen.

En we vieren ook dat onze keuken in ons nieuwe 2e huis eindelijk af is. Na weken van hard werken is het ons gelukt om voor het drukke Valentijnsweekend die keuken nog af te krijgen. Weeral iets wat we kunnen afvinken. 

Nu weer een weekendje kokerellen en mensen verwennen en dan op naar het volgende project: de nieuwe badkamer. Wat een heerlijk afwisselend leven hebben wij toch he. 

Tussendoor ben ik nog 4 huizen aan het verkopen voor Leggett Immobilier en doe ik volop bezichtigingen voor panden die nog te koop staan. Verveling?? Daar hebben wij geen tijd voor hoor.

Heel veel groetjes aan allen. Love you all. En vooral  een dikke knuffel aan iedereen uit de Melis-clan vandaag. Jullie zitten allemaal heel diep in ons hart. Liefs. X

Valentijnsmenuutje voor dit jaar. Welkom bij ons.