Vorige week zijn wij onze batterijtjes gaan opladen met zonne-energie in het zuiden. We hebben ons enkele dagen in Monaco teruggetrokken. Met ons tweetjes weg van alle stress. Want Monaco mag dan al, en zeker in vergelijking met ons rustige dorpje in Bourgogne, een overbevolkt landje zijn, je kan er wel heel goed anoniem verdwijnen in de massa en genieten van de rust van het strand en een heerlijk oktoberzonnetje! En laat nu dat juist zijn wat wij nu nodig hadden!
We hebben er niet veel anders gedaan dan eten, drinken, zonnen en rusten..... Wat wil een mens nog meer! Af en toe eens een wandeling door de haven, naar de "bootjes" kijken en onderweg heel vaak op een gezellig zonnig terraske belanden voor een lekker glaasje wijn. Vakantie!
En vanaf 's morgens heel vroeg vanuit het slaapkamerraam al genieten van de zonsopgang en stilaan wakker worden van de zonnestralen op je gezicht in plaats van die vreselijke wekker!
En nu zitten we dus in België. Onze huiszitters ( de 2e ploeg nu dus) zit in ons huis, en wij zitten hier in hun huis. De eerste dag een beetje raar, maar nu voelen we ons hier al helemaal thuis! We hadden dit weekend echter wel meer de indruk dat we een party-flight naar Ibiza genomen hadden in plaats van de autorit naar België. We moesten gewoon van het ene feestje naar het andere! Stikkapot was ik gisterenavond. Maar we hebben vandaag eens lekker tot bijna de middag in bed gelegen en nu zijn we er weer helemaal klaar voor. Deze week is het "ietsje" rustiger maar toch ook al een goed druk programma. Iedereen wil ons zien, we hebben nog enkele verplichtingen hier in België..... De vakantie gaat te kort zijn! Maar we genieten er wel van! Dus, misschien tot ziens een van de dagen hier in België!
Neef Gust is al een beetje groter he. Die beseft misschien al ietsje meer wat die mensen hier vandaag allemaal samen komen doen. Maar de Warre, die liet het allemaal maar begaan. Gust vond het water over zijn hoofdje gieten best wel grappig! Hij gibberde het uit, en met hem natuurlijk de hele familie!
We kregen een prachtige foto van de Warre (met pet) cadeau. Die krijgt bij ons in Frankrijk een ereplaatsje in onze living. We hebben altijd een boontje gehad voor onze petekinderen. En als ze zo klein zijn heb je er zo veel liefde en plezier van he! Als ze wat groter worden hebben ze plots wat minder tijd voor je. Dat is normaal. Dat is de jeugd he! Eens te meer genieten we enorm van de "kleine bagatters" nu! Dus Warre, we hebben nog een paar jaar te gaan!
Ook moemoe (moeder Melis) en ons moederke (moeder Caeyers) hebben genoten om ons nog eens dicht bij zich in de buurt te hebben! Wel, dat gevoel is absoluut wederzijds hoor! We kijken weeral uit naar de feestdagen. Dan komen we nog eens terug naar België, want die dagen willen we absoluut met de familie doorbrengen! We hebben nu ook heel erg genoten van het feit dat we heel de familie en vrienden nog eens nen dikke knuffel hebben kunnen geven! Heel de week leek het wel knuffeldag! Er zijn heel veel mensen die ons graag zien, dat hebben we deze week weer mogen ondervinden! Je voelt bij wie je welkom bent en dat doet deugd! Binnen 7 weken staan we nog eens voor jullie deur. En voor diegenen waar we deze keer niet geraakt zijn: Volgende keer staan jullie bovenaan ons lijstje! De groeten en tot ziens!
.jpg)