Zo staan er hier in de regio ontelbare kastelen die nog (tijdelijk of gedeeltelijk) bewoond zijn. Vele zijn Châteaux de familles en zijn al generaties lang familiebezit. Het is prachtig om al die kastelen op wandelingen, fietstochtjes of cabrio-ritjes tegen te komen. En ik begrijp volkomen dat niet iedereen zijn deuren wil openzetten voor publiek. Maar af en toe is het toch leuk om er zo toch eens eentje aan de binnenkant te bezoeken en eens door de tuinen te wandelen. Het intrigeert me ook om te weten wie er nu woont, of wie het in de tijd laten bouwen heeft en wat er doorheen de jaren allemaal gebeurd is. Dus als je dan zo een stukje geschiedenis kan mee krijgen vind ik dat fantastisch. Maar zelf zo een kasteeltje bewonen en vooral onderhouden..... ik mag er niet aan denken. Wat een werk en wat een onkosten allemaal. Ik beleef liever de fantasie en het misterie errond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten