Ode aan mijn grootvader!

Daarnet, om 23u heb ik het slechte nieuws gekregen dat "vava" overleden is. Hij was al langer ziek en de laatste 4 weken lag hij in het ziekenhuis. Hij is niet meer naar huis kunnen komen.
We wisten het al een paar dagen dat het op zijn einde aan het lopen was. Maar dan nog komt zulk nieuws hard aan. Hij was dan ook een prachtmens! Een echt schatje!
Altijd het zotteke uithangen, grapjes uithalen. Altijd goed gezind....Maar ook altijd hard gewerkt voor zijn gezin! Vroeger als melkboer, later als ploegbaas in de lampenfabriek in Lommel. Maar ook daarbuiten stond hij altijd voor iedereen klaar. Helpen in de tuin met de verse groenten bij ons vader, ik weet nog dat vava vroeger bij ons al het schilderwerk kwam doen, ik heb daar vaak aan moeten denken als ik hier zelf alles aan het schilderen was. Vava deed dat graag, wat zou hij zich hier kunnen uitleven hebben!
En ook nu, in het restaurant, als ik dessertjes moet maken. Hij had vroeger als wij klein waren de gewoonte om ons buiten "naar het vogeltje" te laten kijken zodat hij met ons kommetje ijs of rijstpap aan de haal kon gaan! En elke keer weer opnieuw trapten we er in! Daar denk ik nu weer vaak aan terug!!
Dat zijn zo van die annecdotes die je blijft onthouden voor de rest van je leven. Maar ik zal vooral onthouden hoe vava en moemoe samen meer dan 60 jaar van het leven genoten hebben! Ik zeg dit al jaren: als ik een leven mag hebben gelijk die 2, daar teken ik hier direkt voor! Altijd goed gezond mogen zijn, elke dag gaan fietsen, een fijn gezin met vele kinderen en kleinkinderen.....
En als je dan ziek moet worden en zo moet aftakelen, dan moet dit inderdaad niet te lang duren.
Vava, ik ga je ongelooflijk erg missen! Ik ben blij dat ik je verleden week nog eens aan de telefoon gehoord heb. Je klonk toen al zo moe! Wat heb je alles moedig gedragen! Dat typeert je echt! Ik wil je liever in mijn herinneringen houden zoals ik je vroeger gekend heb. Ik heb je in april, de laatste keer dat ik in België was nog eens goed vastgepakt, en dat moment wil ik koesteren. Zo wil ik je herinneren. En niet in een ziekenhuisbed!
Jou taak hier is volbracht! En je hebt het goed gedaan! Bedankt voor alles dat je in mijn leven mocht betekenen!
Aan de ganse familie wil ik ook heel veel steun betuigen. Ik ben met mijn hart (en mijn hoofd) de ganse dat bij jullie! Ik hoop dat jullie kunnen begrijpen dat ik hier nu echt niet weg kan. Ik kan Eddy niet alleen laten in de drukste periode van het jaar! Het doet mij ook verschrikkelijk veel pijn dat ik nu niet bij jullie kan zijn, maar we zijn er toch voor elkaar! Ik denk aan jullie!
Dikke kus voor iedereen!
Eddy en Greet xxxx